Preview: Shin Megami Tensei 5: Vengeance schrijft een nieuwe mythologie

Dat Shin Megami Tensei 5 er aan zat te komen, werd tegelijkertijd met de Nintendo Switch zelf onthuld, maar de game werd vier jaar later pas daadwerkelijk uitgebracht. Het spel werd prima ontvangen en verbrak zelfs het verkooprecord van de franchise. Althans, als je de populaire spin-off-reeks Persona niet meerekent. Deze franchise heeft zijn grotere broer inmiddels overtroffen qua populariteit, met een aantal eigen spin-offs, remakes en overzettingen. 

Atlus heeft ook al eerder uitgebreidere versies van hun games uitgebracht. Niet alleen in de vorm van Persona 4 Golden en Persona 5 Royal: ook andere franchises krijgen deze behandeling, bijvoorbeeld Catherine: Full Body. Dat Shin Megami Tensei 5 nu aan de beurt is, mag dus geen verrassing heten, al is de serie zeker in het Westen nog relatief obscuur.

Een introductie

De basis van Shin Megami Tensei 5 ligt in een conflict tussen goden en demonen. Het overgrote deel van de game speelt zich af in de Netherworld - ook wel Da’at genoemd. In deze alternatieve dimensie is Tokio praktisch compleet verwoest in de strijd tussen de legers van de hemel en de hel, terwijl de mensheid hier steeds meer bij betrokken raakt. 

Het hoofdpersonage is een student die per ongeluk in Da’at belandt en fuseert met de demon Aogami. Deze fusie tussen mens en demon heet ‘Nahobino’ en is een van de wezens die de capaciteit hebben om de gehele geschiedenis van de wereld en de verschillende pantheons van de goden te herschrijven of te verwoesten. Tijdens het verhaal van Shin Megami Tensei 5 ontmoet je personages en facties die allemaal een eigen kijk hebben op hoe de wereld zou moeten zijn. Het is vervolgens aan jou om te beslissen bij wie jij je aansluit.

Het verhaal is ook waar de grootste toevoeging van deze rerelease zich bevindt. Vengeance biedt twee verhaallijnen: Canon of Creation en de Canon of Vengeance. Creation is simpelweg het verhaal van de oorspronkelijke Switch-game, terwijl Canon of Vengeance een nieuw verhaal voorschotelt. In tegenstelling tot de rereleases van Persona hoef je dus niet het hele spel opnieuw te spelen om de nieuwe verhaallijn aan het einde te zien. Wel is mij verteld dat de grote veranderingen tussen de twee verhalen pas halverwege het spel écht op gang komen, wat uitgaande van de dialogen en verdere context tijdens een previewsessie vrij accuraat lijkt te zijn. 

De veranderingen aan het verhaal in Canon of Vengeance werden niet onmiddellijk duidelijk, maar tijdens de vier uur die ik kon spelen bleek in ieder geval dat allerlei mensen in Tokio in pilaren van zout veranderen. Dit idee lijkt gegrond te zijn in het Bijbelse verhaal van Lot, een christen die met zijn familie door God gespaard wordt van de Apocalyps, zolang ze één instructie opvolgen: kijk niet achteruit. De vrouw van Lot doet dit wel en verandert in een pilaar van zout. De implicatie van het verhaal is dat achteruit kijken een gebrek aan vertrouwen in de instructies van God betekent. Dit concept kan interessant uitpakken in een Shin Megami Tensei-game. Ook is er een nieuw personage toegevoegd genaamd Yoko Hiromine. Haar rol in het geheel is nog onduidelijk, maar ze wordt in ieder geval al relatief vroeg in de game geïntroduceerd.

Tactisch en diepgaand

Shin Megami Tensei 5 is een vrij hardcore turn-based jrpg. Het is tactischer en moeilijker dan Persona, en absoluut een stap boven de Pokémon-games. Desondanks is de opzet waarschijnlijk niet al te verwarrend als je de net genoemde games al eens gespeeld hebt. De Nahobino verzamelt een party aan demons die met hem vechten, en elke demon heeft sterke en zwakke punten gebaseerd op elementen als vuur en bliksem. Het raken van zo’n zwakke plek geeft de speler - maar ook de tegenstander - een extra beurt. Ook een Critical Hit geeft je een extra kans om schade aan te richten. Vijanden kunnen echter ook bepaalde elementen nullificeren of absorberen, waardoor je de vijand weer hp teruggeeft. 

Dankzij dit zogenaamde ‘press-turn-systeem’ is de combat van Shin Megami Tensei 5 tactisch en diepgaand. Ga je een party bouwen die elk element in de game aan kan vallen, of leg je de focus op een kleinere selectie? Zeker voor baasgevechten is het essentieel om goed voorbereid te zijn, maar elk gevecht kan in Shin Megami Tensei 5 compleet de verkeerde kant op gaan door een enkele aanval of willekeurige Critical Hit. Dat voelt de eerste paar keer oneerlijk, maar na een tijdje voelt verliezen als een doodnormaal onderdeel van de gameplay-loop.

Daarbij is vechten niet altijd je enige optie. Wanneer je door de overkoepelende spelwereld loopt, kom je demonen tegen die uiteraard fijn zijn voor het xp grinden, maar door met de monsters in gesprek te gaan verkrijg je wellicht ook een nieuwe bondgenoot. De demons hebben een eigen persoonlijkheid, en wanneer je ze op de juiste manier aanspreekt sluiten ze zich mogelijk bij je aan. Vervolgens kun je ze inzetten tijdens gevechten, maar het is ook mogelijk om twee verschillende demons te fuseren, waarna je weer een nieuw monster verkrijgt.

Waar voor je geld?

Met deze rerelease komen ook een aantal welkome toevoegingen en quality of life-aanpassingen om de hoek kijken. Zo is het in Vengeance mogelijk om de game op te slaan, zonder dat je daarvoor naar een Leyline Fountain moet gaan. Het is daardoor minder frustrerend wanneer je een moeilijk gevecht opnieuw moet proberen. Nieuw is ook de Demon Haunt. Hier vind je jouw demons en andere personages terug, waar je met ze kunt praten voor wat grappige dialogen, of het perspectief van een van jouw bondgenoten te horen krijgt. De personages zijn niet zover uitgediept als in de gemiddelde Persona-game, maar het is toch een fijne afwisseling van de serieuzere toon van de rest van het spel. Verder zijn er voor Vengeance meer dan dertig nieuwe demons toegevoegd en beweeg je je sneller door de overkoepelende spelwereld met dank aan spoorwegen.

Waar Shin Megami Tensei 5 oorspronkelijk een Switch-exclusive was, komt deze rerelease uit op vrijwel elke moderne console. De demo speelde ik op PlayStation 5, waar het verschil met de prestaties op de Switch als dag en nacht is. De framerate zat consistent op een fijne 60 fps, waar dit op de Switch nog vaak daalde. Uiteraard is het in de basis nog steeds een Switch-game, maar Shin Megami Tensei 5 ziet er toch al prima uit. Gepaard met de muziek - die in de spelwereld zacht en bijna hemels klinkt, maar tijdens de gevechten keihard begint te razen -  is de presentatie dan ook hartstikke in orde.

Als je Shin Megami Tensei 5 nog niet hebt gespeeld, maar je wel geïnteresseerd bent in de franchise, lijkt Vengeance het perfecte moment te worden om in te stappen. Maar ook als je het origineel al helemaal uit je hoofd kent, lijkt Shin Megami Tensei 5: Vengeance genoeg nieuws te gaan bieden. 

Shin Megami Tensei 5: Vengeance komt op 14 juni uit op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X|S, Xbox One, Nintendo Switch en pc.