Eindelijk begonnen aan Returnal - Afgelopen Weekend

Jari Klapwijk

Ik ben wat laat bij het feestje, maar ik zit eindelijk vuistdiep in Returnal. Jarenlang stond die game op mijn lijstje omdat ik ervan overtuigd was dat ie precies in m'n straatje past en nu ben ik er eindelijk echt aan begonnen. Na ruim dertig uur ben ik helemaal ondersteboven. Wat een game! Ja, de runs duren wat lang en de game doet er alles aan om je te naaien, maar dat mag de pret niet drukken. Wat een parel!

Erik Nusselder

Dit weekend heb ik Botany Manor gespeeld als heerlijk tussendoortje. Een rustige puzzelgame van drie tot vier uur was precies wat ik nodig had! In deze indie-game speel je een botanist die in haar landhuis zoekt naar verschillende planten en moet uitvogelen hoe je elke bloem tot bloei brengt. Overal liggen hints verstopt die je iets vertellen over de eigenschappen van de flora. Je leest bijvoorbeeld dat een bepaalde bloem alleen in een bepaald gebied groeit, en krijgt vervolgens een ansichtkaart uit dat gebied waarin iemand vertelt hoe warm het daar is. Als je de verwarming op de juiste temperatuur zet, kan de bloem ineens uitkomen. Het spel wordt steeds ingewikkelder en je krijgt hints voor meerdere bloemen tegelijk, die je dan zelf aan de juiste plant moet toewijzen. Echt moeilijk wordt het nooit, maar mijn brein werd net genoeg geactiveerd om het interessant te houden en na het einde had ik een enorm voldaan gevoel.

Joe van Burick

Ik ben volop gedoken in Bulwark: Falconeer Chronicles, het nieuwste werk van zelfstandig gamemaker en landgenoot Tomas Sala. Hoewel ik niet eens zo'n liefhebber ben van strategiespellen, en zijn vorige game (The Falconeer) waar dit een semi-vervolg op is ook niet echt ken, zat ik opeens urenlang te bouwen aan eilandenkolonies. Waarschijnlijk omdat de besturing met een controller na even wennen overzichtelijk en soepel is. En de setting, die me lichtelijk aan The Wind Waker doet denken, geeft fijne vibes af. Hoewel dit zeker niet de meest doordachte en diepgaande strategiegame is, biedt 'ie me in elk geval verrassend veel plezier.

Michel Musters

Ik heb dit weekend geen media geconsumeerd, alleen maar biertjes, dus ik doe niet mee.

Marcel Vroegrijk

Ik heb onlangs dan toch eindelijk de eerste Dragon's Dogma uitgespeeld, ruim twaalf jaar na de oorspronkelijke release. Dat het spel eigenlijk pas begint wanneer de credits over je scherm rollen, daar hebben we het maar niet over. Na ruim 70 uur en daarvoor nog eens 100+ in deel twee ben ik er wel ff klaar mee. Dit weekend ben ik daarom nog dieper in het eerdere werk van Capcom gedoken. Letterlijk. Op 'aanraden' van collega Thijs heb ik de voor mij totaal onbekende game Shinsekai: Into the Depths voor de Switch gehaald, een metroidvania van Capcom uit 2020 die zich geheel onderwater afspeelt. Ook heb ik, eveneens voor de Switch, de puzzelgame A Monster's Expedition gekocht. Nog een titel uit 2020 die ik helemaal gemist heb. Je zou bijna denken dat er zich in dat jaar iets heeft afgespeeld dat mijn besef van tijd heeft ontregeld.

Dunke van Boekel

Ik heb me dit weekend een paar uurtjes gewaagd aan de Deadpool-game uit 2013 (mede mogelijk gemaakt door The Internet Archive) en het is... ja, wel leuk? De gameplay is prima, Deadpool is soms grappig en de voice-acting is goed, maar het is ook ontzettend edgy op een manier die niet bepaald de nuance van het personage overbrengt. Misschien verandert dit later nog, dus laten we dat hopen. Nog even tien minuten rondgestruind op de Koningsmarkt, waar ik een Spider-Man comic kocht voor 25 cent, al had ik die ook al. Misschien een leuk DIY project?

Verder heb ik nog D&D gespeeld (ja, ga ik weer), waar we deze week uit het havenstadje vertrokken op zoek naar het eiland genaamd Jy'ah. Honderden jaren geleden werd er al over dit eiland gesproken, maar sindsdien is het nooit meer gevonden: tot nu! Het eiland lag daarentegen niet meer in de zee, maar is verkast naar een wolk! Onze groep viel er per ongeluk op toen een gigantische rog de zeebodem verliet, en er een even grote draaikolk ontstond. Op dit eiland zoeken we naar het medicijn der medicijnen: iets dat werkelijk alles kan genezen. Helaas wordt het eiland tegenwoordig gecontroleerd door één of andere gek die zichzelf als God neerzet, dus die moeten we even een kopje kleiner maken. Mijn personage, Faeryl de Drow Ranger, begint zich ietwat beter aan te passen aan de buitenwereld, maar dat gaat wisselvallig. Tot volgende week!

Jacco Peek

Dit weekend kwam ik alleen toe aan een geheime game, en daar mag ik het vanzelfsprekend niet over hebben. Wel heb ik eindelijk Fallout afgekeken! De serie voelt heel erg videogame-achtig, maar met de luchtige toon past dat eigenlijk best wel goed. Ook steelt de Ghoul onverwachts de show met zijn tragische achtergrondverhaal en ligt het productiebudget lekker hoog. Kom maar door met seizoen 2!